Αισθανομαι την υποχρεωση να ζητησω συγνωμη απο τις γενιες που ακολουθησαν την δικη μου, απο ολα αυτα τα παιδια που σημερα βρισκονται σε απογνωση και αναρωτιουνται τι τους επιφυλλασει το μελλον.Συγνωμη γιατι εμπιστευτηκα αθλιους ανεργους στην προσωπικη τους ζωη πολιτικους, ανεμιζοντας πλαστικες χρωματιστες σημαιες, φωναζοντας συνθηματα κενα,συγνωμη γιατι επετρεψα να αλλοιωθουν τα ηθη, τα εθιμα,η ιστορια,ο χαρακτηρας του λαου μας εγκαθιδρωντας τα δυτικα προτυπα σε εναν λαο με μοναδικη ιστορια με χαρακτηριστικα γνωρισματα που αλλοι λαοι ποτε δεν ειχαν.
Συγνωμη που πιστεψα πως ετσι εξασφαλιζα το μελλον το δικο μου και των παιδιων μου και στην ουσια το υποθηκευσα .Συγνωμη γιατι δεν επετρεψα να δοθουν στα παιδια αυτα οι ευκαιριες να αναδειξουν τον χαρακτηρα τους,το ταλεντο τους,να εχουν τελος παντων το δικαιωμα της επιλογης.Συγνωμη που επετρεψα να απομονωθουν στην προσωπικη και κοινωνικη τους ζωη εκφραζομενα μεσα απο τα κινητα με sms και FACEBOOK.Συγνωμη που ανεχτηκα την κομματικοποιηση της παιδειας και την αλλοτροιωση της ιστοριας αυτου του τοπου.Συγνωμη που εξακολουθουν να εξαρτωνται απο απο τους γονεις τους για ενα πακετο τσιγαρα ή εναν καφε.Συγνωμη γιατι δεν εχουν πλεον τη δυνατοτηα να εργαστουν και να παραγουν το εργο που ονειρευονταν.Συγνωμη που σημερα δεν αισθανονται ελευθερα να εκφραστουν,συγνωμη που δεν εχουν ονειρα και ιδανικα,συγνωμη που αφησα τα δικα μου να καταρρευσουν και δεν αγωνιστηκα οπως επρεπε και οταν επρεπε ξεπερνωντας τα εμποδια που εβρισκα μπροστα μου.Δεν αγωνιστηκα....συμβιβαστηκα....ΣΥΓΝΩΜΗ....
Π.Σ.Σ
.
Συγνωμη που πιστεψα πως ετσι εξασφαλιζα το μελλον το δικο μου και των παιδιων μου και στην ουσια το υποθηκευσα .Συγνωμη γιατι δεν επετρεψα να δοθουν στα παιδια αυτα οι ευκαιριες να αναδειξουν τον χαρακτηρα τους,το ταλεντο τους,να εχουν τελος παντων το δικαιωμα της επιλογης.Συγνωμη που επετρεψα να απομονωθουν στην προσωπικη και κοινωνικη τους ζωη εκφραζομενα μεσα απο τα κινητα με sms και FACEBOOK.Συγνωμη που ανεχτηκα την κομματικοποιηση της παιδειας και την αλλοτροιωση της ιστοριας αυτου του τοπου.Συγνωμη που εξακολουθουν να εξαρτωνται απο απο τους γονεις τους για ενα πακετο τσιγαρα ή εναν καφε.Συγνωμη γιατι δεν εχουν πλεον τη δυνατοτηα να εργαστουν και να παραγουν το εργο που ονειρευονταν.Συγνωμη που σημερα δεν αισθανονται ελευθερα να εκφραστουν,συγνωμη που δεν εχουν ονειρα και ιδανικα,συγνωμη που αφησα τα δικα μου να καταρρευσουν και δεν αγωνιστηκα οπως επρεπε και οταν επρεπε ξεπερνωντας τα εμποδια που εβρισκα μπροστα μου.Δεν αγωνιστηκα....συμβιβαστηκα....ΣΥΓΝΩΜΗ....
Π.Σ.Σ
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου